100 rocznica odzyskania przez Polskę Niepodległości była obchodzona w Siódemce bardzo uroczyście. Oprócz licznych konkursów, projektów i koncertów pieśni patriotycznych, kilka klas wraz z polonistkami Moniką Lorek i Karoliną Suszek przygotowało apel. Nie zabrakło na nim pouczającej dyskusji uczniów klas 4 i 8 nad sensem świętowania 11 listopada. Były też piękne, emocjonujące recytacje najbardziej znanych wierszy patriotycznych. Szkolny chór pod opieką Doroty Rudzińskiej przepięknie przygotował „Pieśń Kronikę” Marka Grechuty.
Całość zwieńczył występ dziewcząt, które za pomocą tańca - baletu, w bardzo sugestywny sposób, pokazały sytuację Polski podczas zaborów. W występ były też zaangażowane dzieci z klas 1-3, które były przebrane za znane i zasłużone postacie historyczne. Na zakończenie wszyscy uczestnicy doniośle odśpiewali refren piosenki „Ja to mam szczęście”.
Nasza szkoła wzięła również udział w akcji pod patronatem Ministra Edukacji Narodowej o nazwie „Rekord dla Niepodległej''. Polegała ona wspólnym śpiewaniu hymnu Polski przez uczniów szkół, przedszkoli oraz innych
placówek oświatowych, w dniu 9 listopada o godzinie 11.11. Dlatego wszystkie klasy począwszy od zerówki kończąc na klasach ósmych zebrały się na trybunach hali sportowej. Każdy uczeń i nauczyciel otrzymał kartkę papieru: czerwoną lub białą, które podniesione do góry ułożyły się w piękną flagę. Gdy wybiła ustalona godzina uczniowie i wszyscy pracownicy szkoły, odśpiewali dumnie hymn i podnieśli kartki w górę.
W dniach poprzedzających obchody setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości uczniowie klas piątych, szóstych, siódmych i ósmych przygotowali pod kierunkiem nauczycieli języka angielskiego Anety Żelaznej i Katarzyny Kolanickiej gazetkę ścienną. Jej hasło przewodnie to "I'm proud to be Polish" (jestem dumny z tego, że jestem Polakiem). Te słowa, zapisane i zilustrowane przez uczniów na wiele oryginalnych sposobów, znalazły się na tablicy naprzeciwko sali 104. Kreatywna gazetka pięknie wpisała się w jubileusz.
100 Urodziny Niepodległej, to z pewnością wielka i poważna okazja do podjęcia różnorodnych działań angażujących zarówno uczniów, nauczycieli, jak i rodziców. Właśnie przez organizację i udział w konkursach można uczcić to święto i oddać chwałę Niepodległej. Biblioteka szkolna zorganizowała konkurs recytatorski skierowany do uczniów od 1 do 8 klasy. Uczestnicy z przejęciem, zaangażowaniem i z sercem wygłosili najpiękniejsze wiersze patriotyczne znanych poetów. Jury miało trudny wybór, by wybrać najlepszych. Poziom recytacji był bardzo wysoki. Dzieci wykazały się zrozumieniem deklamowanych testów, piękną intonacją, dykcją, a przede wszystkim wywoływały emocje wśród jury i publiczności.
Szkolny korytarz przy sali 114 stał się czasową galerią sztuki prezentującą prace plastyczne złożone na międzyszkolny konkurs organizowany przez Małgorzatę Łągiewkę „Im zawdzięczamy niepodległą Polskę". Na wystawie znalazło się ponad 400 prac uczniów z kilku szkół świdnickich.
Kolejnym przedsięwzięciem związanym z obchodami 11 listopada był konkurs literacki. Tym razem był on skierowany nie tylko do uczniów, ale też do rodziców. Konkurs wymagał napisania wiersza, listu lub życzeń do Polski. Udział wzięli w nim uczniowie zarówno klas młodszych z poziomu 1-3, jak i starszych z 4-8. Ku radości organizatorów swoje prace przesłali też rodzicie. Uczniowie wykazali się niebywałą dojrzałością, nawet Ci najmłodsi, szacunkiem i oddaniem do swojej Ojczyzny. Pięknie potrafili opisać swoje uczucia i nadzieje na przyszłość, że Polska już zawsze pozostanie Wolnym Krajem. To ogromna radość, że uczniowie od najmłodszych lat pokazują swój patriotyzm i oddanie Ojczyźnie. Wiersze i listy rodziców były bardzo emocjonalne, osobiste, wręcz przejmujące. Oby więcej takich inicjatyw, które łączą działania szkoły i rodziny w imię wspólnego dobra, w imię naszej Polski.
Wyróżnione prace:
Świdnik, 15.10.2018 r.
Kochana Polsko!
Na wstępie mojego listu chciałem Cię pozdrowić i przesłać serdeczne życzenia z okazji zbliżającego się Narodowego Święta Niepodległości. Przyszło mi żyć w wolnym kraju, doceniam to i wiedz, że jest to dla mnie ważne. Jesteś moją Ojczyzną, to dla mnie zaszczyt!!!
Urzeka mnie Twój krajobraz - nadbałtyckie plaże, górskie szlaki, urokliwe łąki. Ten kraj tętni życiem polskiego społeczeństwa, gdzie spacerują mieszkańcy, biegają dzieci. Lubię słuchać odgłosów mojego miasta: swobodnego śmiechu, rozmów, dzwonu kościoła wybijającego południe... Wszystko to idealnie wpisuje się w Twoje piękno!
Chociaż mam dopiero 10 lat i jestem człowiekiem, który patrzy przed siebie, nie zapominam o przeszłości. Jestem jej ciekawy! Jest to piękna historia, chociaż okupiona krwią wielu Polaków, którzy oddali swoje życie z miłości do tej ziemi. Nasi rodacy w niewoli pobili wszelkie rekordy cierpliwości i odwagi. Przekazywali polskie tradycje, kulturę i język z ust do ust, z ojca na syna. Nigdy nie zatracili narodowej tożsamości. To bohaterowie, którzy walczyli o swój świat, a ocalili także mój.
Teraz przygotowuję się, żebym mógł dobrze radzić sobie w dorosłym życiu. Wiem, że zawsze będziesz mi towarzyszyć. Każde wypowiedziane słowo, każdy krok po tej ziemi, każde moje spojrzenie uświadamia mi, że jesteś. NIEPODLEGŁA.
Za wszystko dziś dziękuję Ci, Polsko! Dziękuję Ci ja - syn, brat, uczeń, kolega, obywatel. Po prostu Polak.
Z wyrazami szacunku,
Krzysztof Maszewski z 5b
Kalinówka, 12.10.2018 r.
Droga Polsko!
Z okazji Twojego Święta, życzę Ci, aby duch Wolności i swobody żył zawsze w Nas! Żeby żadne kajdany nigdy więcej nie spętały Ojczyzny! Abyśmy my Polacy trwali w naszej Ziemi, Tradycji i Wierze, jak stare drzewa, co to wrosły tak silnie w ziemię, że i tak po każdej nawałnicy odradzają się zielone!
Pamiętaj zawsze o tych, którzy poświęcili swoje życie abyś była Niepodległa i oddawaj im należyty Hołd, bo to dzięki Nim, ich Walce, Nadziei my dziś posiadamy wartość największą - możemy być Sobą!
Zosia Dąbrowska z 5b
List do...
Piszę do Ciebie z wielką radością,
z dumą patrzę i darzę miłością.
W stuletnich okuciach niewoli
czas zaleczył rany, lecz to wciąż boli.
W blasku Twej chwały, nie tylko mury ocalały.
Wciąż widzę ból i cierpienie, śmierć, wybaczenie.
Twe oczy zapłakane, noce nieprzespane, chwile samotności, by dać świadectwo teraźniejszości.
Ty jak Feniks odradziłaś się z popiołu,
tuląc w skrzydłach swe dzieci.
Sięgnęłaś do piekieł, by dać mi skrawek nieba
Cóż więcej mi potrzeba?
Odepchnięta wróciłaś i w mym sercu zagościłaś.
Ty jesteś wiarą, nadzieją, miłością braterską i sprawiedliwością.
Kochana Ojczyzno, jestem jedną z Twych córek.
Zuzanna Osek z 8c
Polakiem być
Polką jestem.
Polką byłam.
W tej ojczyźnie się zrodziłam.
Czasem, jak spoglądam na mój kraj,
To aż mi spływa po policzkach łza.
Niczym ta Wisła przez Warszawę płynąca pędem.
- Gdzie się tak śpieszy? - myślę
- Po co tak goni?
- Może próbuje się schronić?
Może to ona nieustannie się kryje
Przed tymi strzałami,
Niewinnymi ofiarami.
Może wciąż pamięta ten czas,
Kiedy zburzono jedno z najpiękniejszych miast.
Ten czas niedoli i niepewności,
W którym oblężone było miasto, aż do szpiku kości.
Więc Ty, który czytasz ten wiersz,
Ciesz się, iż Polakiem przystało ci być.
I z dumą noś sztandar,
Ten biało-czerwony
W sercu swym.
Karolina Michna z 7d
Poniżej wyniki konkursu:
